[Opowiadania] ROZDZIAŁ 8 ~ "Zwiedźmy miasto!"| Ruggarol

Cześć!

 Mam dla was kolejny, ósmy już rozdział opowiadania o Ruggarol. Jednocześnie, chcę was poinformować, że to opowiadanie, będzie składać się z 25 rozdziałów, czyli jeśli wszystko pójdzie ''dobrze'' ostatni rozdział pojawi się 30.03!

Życzę miłego czytania!

Gdy zameldowaliśmy się już w hotelu, postanowiliśmy pójść do swoich pokoi, rozpakować się i godzinę później spotkać się w restauracji, aby zjeść obiad. Mój pokój miał nr. 119 i znajdował się niedaleko pokoju Rugga... pokój był piękny! Koło drzwi wejściowych wisiało wielkie lustro w złotej oprawie, koło niego znajdowała się wielka drewniana szafa. Gdy poszłam dalej,zobaczyłam wielkie łóżko, ubrane w białą pościel ze złotymi elementami, koło niego stała drewniana szafka nocna, śliczny niewielki stolik i dwa krzesła. Na przeciw łóżka stał kredens na którym stał duży telewizor i elektryczny, złoty czajnik. Oczywiście w pokoju była też łazienka, która także zachwycała!  Szybko rozpakowałam swoje ubrania w szafie i postanowiłam trochę odpocząć. Ledwo usiadłam na łóżku gdy nagle otworzyły się drzwi.

- Długo mam jeszcze na ciebie czekać? - spytał mnie Włoch.

- Po pierwsze, nauczył cię ktoś pukać?! A po drugie, mieliśmy się spotkać w pół do drugiej, a jest... - spojrzałam na zegarek. Było za dziesięć...

- Czyżbyś straciła poczucie czasu myśląc o mnie? - spytał śmiejąc się chłopak. Wysłałam mu zabójcze spojrzenie. - To był żart. No to co idziemy? 

- Tak... 

Wyszliśmy z mojego pokoju i udaliśmy się na parter, gdzie mieściła się hotelowa restauracja. 

Usiedliśmy i zamówiliśmy sobie spaghetti. Po 15 minutach czekania kelner dostarczył nam zamówienie.

- Zjadłaś juuuż? - spytał zniecierpliwiony chłopak gdy kończyłam jeść.

- Moment... gdzie ci się tak spieszy? 

- Jak to gdzie?! Musimy zwiedzić miasto! Mamy na to czas do końca dnia. Jutro musimy ćwiczyć, ćwiczyć i jeszcze więcej ćwiczyć! 

- No dobrze... - powiedziałam odkładając widelec. - Zwiedźmy to miasto!

Po chwili wyszliśmy z hotelu. Postanowiliśmy najpierw udać się do Puerta de Alcalá, następnie do Pałacu Sprawiedliwości, do parku Casa de Campo i na rynek!

- Jak ci się tutaj podoba? - spytałam Ruggero, gdy byliśmy w drodze do pałacu.

- Miasto jest piękne, ale nie na nie skupiam swoją uwagę. - powiedział uśmiechając się.

- Mhm... a więc na czym? - zatrzymaliśmy się.

- Na tobie... - powiedział przybliżając się do mnie.

- Ja... - poczułam jak się rumienie. Nagle zbliżył się do mnie i pocałował mnie namiętnie w usta. Odwzajemniłam pocałunek, lecz po chwili zdałam sobie sprawę, że to co robię, jest szaleństwem.

- Ruggero... twoja dziewczyna mnie rozszarpie... - powiedziałam odrywając się od niego.

- BYŁA dziewczyna. - Ruggero uśmiechnął się kusząco.

- My chyba nie powinniśmy... - zaczęłam.

- Dlaczego nie? - spytał, muskając palcami moją dolną wargę.

- Bo...  mieliśmy zwiedzić miasto! - szukałam wymówek.

- I to może poczekać...